Top 5 ‘geheime ingrediënten’ in je alledaagse voedsel

Top 5 ‘ geheime ingrediënten’ in je alledaagse voedsel

De productieketen die etenswaren naar onze tafels brengt, bestaat uit zoveel aspecten en onderdelen.  Van het uit de grond groeien tot het verwerken en verpakken, er zijn zoveel stappen, en dus zoveel dingen die fout kunnen gaan. Zo komen er veel zaken in voedsel terecht die eventueel schadelijk kunnen zijn. Maar soms heb je ook zo van die dingen die een bepaald voordeel opleveren. Hierna een top 5 van vreemde ‘geheime’ ingrediënten in populaire voedingsmiddelen.

Veel voedingsmiddelen bevatten zaagsel

De “antiklontermiddelen” die in zoveel etenswaren zitten, zijn afgeleid van cellulose, een soort plantaardige vezel. Een van de belangrijkste bronnen van plantaardige vezels is gemalen houtpulp. Cellulose is ook aanwezig in veel andere zaken, zoals gebottelde kruidensauzen en sandwiches in fastfoodrestaurants. Cellulose gaat dwars door ons lichaam heen zonder dat het wordt geabsorbeerd. Wetenschappers zeggen dat we deze plantaardige vezel uit bijna alles anders dan bomen zouden kunnen produceren, maar dat het te veel zou kosten en te veel goed voedsel zou verspillen. Dus geniet van je zaagsel!

Veel ingeblikte voedingsmiddelen bevatten BPA

BPA, oftewel Bisfenol A, was tot voor kort een chemische stof die in veel babyproducten aanwezig was. BPA is een bouwsteen in het ontstaan van veel kunststoffen en bekledingen. Het werd ook in verband gebracht met kanker en andere soorten geboorteafwijkingen, dus het is niet verwonderlijk dat de voedselagenschappen het uiteindelijk uit dat soort artikelen hebben geschrapt. Alleen hebben ze het niet helemaal afgeschaft. Veel voedselblikken bevatten nog steeds BPA in zich. Onderzoek wees uit dat 40 procent van het ingeblikt voedsel nog steeds de schadelijke chemische stof bevatte. Het percentage was wel lager dan bij een onderzoek dat nog eerder werd uitgevoerd. De percentage BPA in de blikken zouden evenwel niet schadelijk zijn.

Gelatine wordt gemaakt uit botten

Denk aan al dat kleurrijke, lekkere snoep dat je in je leven hebt verorberd. En de stof die dit snoep zo ‘plezant’ maakt, is gelatine. Je weet misschien dat gelatine in poedervorm of in vellen kan bestaan, en meestal smaakloos en reukloos is in zijn pure vorm. Maar waar is dat spul van gemaakt? Botten! Denk daar maar eens over na de volgende keer dat je een hapje neemt van een lekkere gummybeer! Je eet een bijproduct van kraakbeen, huid en botten van dieren zoals varkens en koeien. Het klinkt viezer dan het echt is, en het is eigenlijk gezond want het bevat achttien aminozuren.

Koolteer in zoetstoffen

Sacharine is een zoetstof die een roerige geschiedenis heeft gehad. Uitgevonden in 1879, werd het gebruikt om eten en drinken te zoeten, maar in 1911 kreeg het al een slechte reputatie. Een poging om het te verbieden mislukte, en tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog steeg het gebruik van sacharine tijdens het suikerrantsoen. Een andere poging om sacharine te verbieden kwam in 1977, maar ook dat mislukte.

Sacharine ontstond eigenlijk uit pure domheid! Een onderzoeker genaamd Constantin Fahlberg was bezig met het uitdokteren van verschillende toepassingen voor koolteer. Koolteer is een superdikke vloeistof die overblijft na de steenkoolproductie. Fahlberg kreeg wat op zijn handen en dacht dat het een goed idee was om het te proeven. Het was exponentieel zoeter dan suiker, en zijn ontdekking leidde tot de creatie van sacharine. Fahlberg opende al snel fabrieken om meer van het zoete spul te maken, maar werd bijna onmiddellijk geconfronteerd met scepsis over de veiligheid ervan. Goed dat hij een bondgenoot had in het Witte Huis in de vorm van de toenmalige president Theodore Roosevelt.

Sommige bieren bevatten gedroogde visblaas

Colla piscium is Latijn voor vislijm, soms ook ‘Huisenblas’ genoemd. De Engelsen hebben trouwens de mooiste naam: die spreken van ‘Isinglass’. De stof werd aanvankelijk gemaakt van gedroogde zwemblazen van de Steur, later ook met die van andere vissoorten zoals de kabeljauw.
De visblazen worden enkele weken lang opgelost in zuur. Daardoor ontstaat er een dikke, witte of geelachtige, doorschijnende, reuk- en smaakloze vloeistof die voor het overgrote deel bestaat uit collageen. En die vislijm is lang geen onbekende voor brouwers!
De stof wordt tijdens het brouwproces toegevoegd aan sommige bieren om ze mooi helder te maken. De positief geladen collageenmoleculen reageren namelijk met de negatief geladen gistcellen. Ook vet en andere stoffen gaan aan het collageen vastklitten en alle vuiligheid zinkt samen naar de bodem. In Engeland werd vroeger op die manier heel veel bier geklaard. Zelfs vandaag worden de ‘real ales’ nog altijd met Isinglass geklaard. Maar ook de belangrijkste Belgische pilsbrouwers gebruikten het procédé met vislijm tot in 2009.
Vegetariërs hebben uiteraard bezwaar tegen het gebruik van vislijm in bier. Daarom gebruiken brouwers tegenwoordig andere stoffen, onder andere gelatine. Colla Piscium kan trouwens ook gebruikt worden om wijn te klaren.
(Bron: Toptenz)

Plaats een reactie