In een brasserie in het hartje Antwerpen beleefde Ria, een dame van 72, een ongemakkelijke situatie. Ze had net een wandeling achter de rug en keek uit naar een kop koffie om bij te komen. Toen ze haar bestelling wilde afrekenen, graaide ze in haar jaszakken en haalde het laatste beetje kleingeld tevoorschijn. Maar tot haar verbazing kreeg ze van de baas te horen dat contant betalen niet meer mogelijk was.
Afstandelijk en onnatuurlijk
Ria stond even sprakeloos. Het voelde bijna alsof haar muntjes, die jarenlang een vertrouwde manier van betalen waren geweest, ineens hun waarde hadden verloren. “Alles gaat tegenwoordig met die pasjes en telefoons,” verzuchtte ze. Hoewel Ria een bankkaart bij zich had, miste ze het persoonlijke gevoel dat het afrekenen met kleingeld haar gaf. Het gebruik van de kaart voelde voor haar afstandelijk en onnatuurlijk.
Voor steeds meer bedrijven is de keuze voor uitsluitend pinnen een logische stap. Het verkleint de kans op fouten in de kas, vermindert het risico op diefstal en bespaart tijd. Maar voor ouderen zoals Ria, die een groot deel van hun leven gewend waren aan klinkende muntjes en briefjes, is deze omschakeling een teken dat de wereld wel erg snel verandert. Wat voor de één modern gemak is, voelt voor een ander als een verlies van traditie.
Digitalisering
Het incident met Ria roept vragen op over hoe toegankelijk onze samenleving is voor iedereen. Terwijl digitalisering doorgaat, zouden we ook oog moeten hebben voor de behoefte aan keuzevrijheid. Want misschien is het juist dat ene kopje koffie met contant geld, waarmee mensen zoals Ria zich thuis blijven voelen in een steeds moderner wordende wereld. Wat is jullie mening hierover?